Dijken maar ook duinen zijn een belangrijk onderdeel van onze strijd tegen het water. Maar dijken alleen zullen ons niet beschermen tegen overstromingen. Daarom is het Deltaplan in Nederland en het Sigmaplan in België in werking getreden. Beide plannen bevatten maatregelen om de omgeving van de rivieren en zee meer klimaatbestendig te maken.
Tijdens de Watersnoodramp in 1953 werd de noodzaak zichtbaar voor een planmatige aanpak om overstromingen te voorkomen. Twintig dagen na de watersnoodramp werd de Deltacommissie ingesteld die kwam met een aantal adviezen. Uit deze adviezen was het meeste zichtbare project in Zeeland de Oosterscheldekering. Deze kering sloot de Oosterschelde af met schuifdeuren die alleen bij storm en hoge waterstand gesloten kunnen worden.
Het bewustzijn in Vlaanderen voor een systematisch plan ontstond door een overstroming van (onder andere) Ruisbroek in 1976. Het Sigmaplan wordt ingezet om meer dan 260 kilometer rivierland klimaatbestendig te maken tot 2100. Daarnaast focust het Sigmaplan zich op het halen van Europese natuurdoelen door bijvoorbeeld ruimte voor de rivier te geven in een ingericht natuurgebied.
In de hoop om bewustwording, maar ook gedragsverandering, te bereiken heeft Rem van den Bosch een creatieve manier gevonden om de sombere realiteit te visualiseren. Op tal van plaatsen in het Geopark geeft een model aan hoe hoog het water zou komen te staan zonder de maatregelen die ons beschermen tegen het water. De modellen dragen kleding die verwijst naar de Zeeuwse klederdracht, het stukje Geopark dat het meest kwetsbaar is voor de zee.
Meer informatie over dit project vind je hier.