Langs de oude Vuile Vaart, tussen Fort Sint-Donaas en Fort Isabella, ligt nog steeds zichtbaar in het landschap de Cantelmolinie: een voormalige verdedigingslinie uit de Staats-Spaanse Linies. Deze linie werd vanaf 1632 aangelegd en in 1640 herbouwd in opdracht van generaal Andreas de Cantelmo, gouverneur van Spaans Vlaanderen.
De linie bestond uit zeven redans (bolwerken met twee schuine zijden) op gelijke afstand van elkaar, verbonden door een aarden wal. Rondom lagen kleinere redoutes, veldschansen met uitspringende hoeken. Hoewel die verdwenen zijn, is de vaart zelf nog goed zichtbaar, en daarmee ook het strategische patroon van water en wallen dat hier ooit het landschap tekende.
Deze verdedigingsstructuur diende om het moerasrijke gebied ten zuiden van Sluis te beheersen én te verdedigen, gebruikmakend van het bestaande landschap als bondgenoot.
De Cantelmolinie toont hoe het landschap in de delta werd gemobiliseerd als verdedigingswapen. Dijken, vaarten en wallen werden gecombineerd tot een linie die werkte mét het water, niet ertegenin. De zichtbaarheid van deze linie vandaag maakt duidelijk hoe de geschiedenis van strijd en strategie nog altijd in het landschap leesbaar is.